jueves, 6 de julio de 2023

Benedictus na novena a san Xoán de Louredo III

Pouquiño a pouco podemos encadrar e saber algo acerca do contexto do Benedictus, do cántico que Lucas pon nos beizos de Zacarías, pai de Xoán, o bautista. Puido chamarnos a atención escoitalo este ano durante a novena que precedeu á festa da natividade de patrón, pero agora xa nos soará e algo sobre el poderemos dicir a quen nos pregunte, non si?

Retomo o texto fotocopiado, o rezado polo sacerdote este ano, pois foi el quen dirixiu o rezo da novena.

 


Nun primeiro intre, recoñecer que forma parte do libro orixinal da novena, inda que sexa un texto que non se usa habitualmente en Louredo. A seguir, que foi tomado dunha obra relixiosa: Mística Ciudad de Dios, de sor María de Ágreda. Nela vaise mostrando unha curiosa vida da Virxe, dende o momento en que se inicia a idea na mente divina. Oito libros redactados no convento, dos que se sabe que houbo dúas edicións, a primeira eliminada pola mesma autora. Nun terceiro momento fomos a polo orixinal, descubrindo que o Benedictus formaba parte do evanxeo segundo Lucas, dentro do díptico introductorio, no que se realiza un paralelo entre Xoán e Xesús.

Con estas referencias ben podiamos seguir ocupándonos del, centrándonos xa no seu contido. Escollo a tradución e varias liñas de comentarios de Joseph A. Fitzmeyer, ‘El evangelio según Lucas II’, ediciones Cristiandad, Madrid (lectura en liña)

 


 

El contexto actual en el que aparece el Benedictus lo relaciona estrechamente con el nacimiento, circuncisión, imposición del nombre y manifestación pública de Juan. En ese marco, cuyos elementos se aunan para describir la incorporación del Bautista al pueblo de Israel, el Benedictus da un relieve particular a esa vinculación de Juan con los orígenes del pueblo elegido. Ese niño, que nace en el ámbito del más puro judaísmo, va a desempeñar una función decisiva en el destino de Israel. Eso es lo que proclama solemnemente el Benedictus.

 

Sin embargo, la afirmación más importante de todo el himno se centra en la proclamación del carácter mesiánico de Jesús. Ése es precisamente el sentido de la inserción lucana (vv. 76-77): establecer la conexión entre las dos figuras. De modo que el cántico de Zacarías, herencia de la tradición judeocristiana, y adaptado por Lucas mediante la adición del v. 70, que introduce un matiz de promesa y cumplimiento, lo que celebra, en realidad, es un tema cristológico. En labios de la comunidad cristiana, no era más que una alabanza genérica; ahora, en su contexto lucano, despliega toda su relevancia, al centrarse de manera específica en la figura mesiánica de Jesús.

 

 

 

 

Por que collín este autor? Porque vai ser o que ilustre a figura de Xoán bautista nas entradas que lle dedicarei á novena de agosto, que precede a festa do martirio. É unha forma de ir coñecendo xa o que propón e dar a oportunidade de ler unha investigación sobre o patrono parroquial.


 

 

 

 

 

Para finalizar, un detalle litúrxico. En moitos pobos pode ser un himno pouco coñecido, pero para moitos católicos forma parte cotiá da súa rutina oracional. O Benedictus atópano nos Laudes, oración común e universal da Igrexa Católica, sostido nas primeiras horas do día. Di así a Ordenación General de la Liturgia de las Horas:

37. "Los Laudes, como oración matutina, y las Vísperas, como oración vespertina, que, según la venerable tradición de toda la Iglesia, son el doble quicio sobre el que gira el Oficio cotidiano, se deben considerar y celebrar como las Horas principales.

38. Los Laudes matutinos están dirigidos y ordenados a santificar la mañana, como salta a la vista en muchos de sus elementos. San Basilio expresa muy bien este carácter matinal con las siguientes palabras: "Al comenzar el día oramos para que los primeros impulsos de la mente y del corazón sean para Dios, y no nos preocupemos de cosa alguna antes de habernos llenado de gozo con el pensamiento en Dios, según está escrito: "Me acordé del Señor y me llené de gozo" (Ps 76,4), ni empleemos nuestro cuerpo en el trabajo antes de poner por obra lo que fue dicho: "por la mañana escucharás mi voz, por la mañana te expongo mi causa, me acerco y te miro" (Ps 5,4-5)".

Esta Hora, que se tiene con la primera luz del día, trae, además, a la memoria el recuerdo de la resurrección del Señor Jesús que es la luz verdadera que ilumina a todos los hombres (cf. Jn 1,9) y "el sol de justicia" (Mt 4,2), "que nace de lo alto" (Lc 1,78). Así se comprende bien la advertencia de San Cipriano: "Se hará oración a la mañana para celebrar la Resurrección del Señor con la oración matutina.

Recupero da miña biblioteca un libro de rezos para ver o Benedictus que moitas mañás recei. Deixo o texto tal cual, cas súas rúbricas, que son esas liñas vermellas, onde se dan varias explicacións e marcan a estructura do rezo.

 



No hay comentarios:

Publicar un comentario