Cuarto día de novena a san Xoán de Louredo 2020

Cuarto día de novena a  san Juan de  Louredo 2020

A devoción a  san Xoán é antiga e a súa dobre festa: de nacemento e martirio, é un feito inédito entre os santos da Igrexa católica. O Directorio sobre a piedade popular e a liturxia recolle este dato ao comezo do seu número 225: 

Desde a antigüidade, o culto a  san Xoán estivo presente no mundo cristián, onde pronto adquiriu tamén connotacións populares. Ademais das celebracións do día da súa morte (29 de Agosto), como sucede normalmente para todos os santos, só de  san Juan Bautista, como de Cristo e da Virxe María, celébrase solemnemente o seu nacemento (24 de Xuño).

 

Unha referencia ao século  XIII: a Biblia do diaño

Para facernos unha idea da antigüidade do seu culto vaiamos a unha obra do s.  XIII! e descubramos que o mes de xuño xa celebra a festa de  san Juan. Coñecido como a Biblia do diaño, traemos a esta entrada a referencia ao manuscrito  Codex  Gigas. Así o presenta a ficha da Biblioteca Dixital Mundial: 

O  Codex  Gigas (ou Biblia do Diaño) é un gran manuscrito do século  XIII proveniente de Bohemia, unha das históricas terras checas. Coñecida polo seu tamaño e a súa sorprendente representación do diaño a páxina completa (na páxina 577), contén as seguintes partes: o Antigo e Novo Testamento; dúas obras de  Flavio  Josefo; Etimoloxías de Isidoro de Sevilla; o libro de texto estándar para o ensino da medicina na Idade Media, coñecido como  Ars  medicinae (A arte da medicina);  Chronica  Boëmorum (Crónica dos bohemios) do século  XII, de  Cosmas de Praga; e un calendario. De especial interese son as seccións que dan testemuño da orixe bohemia do manuscrito e a súa axitada historia. A fins do século  XVI, a obra incorporouse ás coleccións do gobernante  Habsburgo, Rodolfo II. Durante o asedio sueco en Praga, a finais da Guerra dos Trinta Anos (1648), o manuscrito foi tomado como botín de guerra e trasladado a Estocolmo.

O  Codex  Gigas contén, case ao final, un calendario. Del extraemos este recorte, onde vemos reflectida a data da festa de  san Xoán  bautista.

A festa de  san Juan, en xuño, consignada no  Codex  Gigas, manuscrito en pergamiño do s.  XIII, coñecido como a Biblia do diaño.  

 

Que é a oración?

Pero nós vivimos hoxe, usando unha novena do s.  XIX, así que continuamos e actualizamos esa oración, ese culto, ao Precursor. Con todo, que é orar? Botemos unha ollada ao Catecismo da Igrexa católica: 

2558 «Para min, a oración é un impulso do corazón, unha sinxela mirada lanzada cara ao ceo, un berro de recoñecemento e de amor tanto desde dentro da proba como na alegría (Santa Teresa do Neno Jesús).

2563 O corazón é a morada onde eu estou, ou onde eu habito (segundo a expresión  semítica ou bíblica: onde eu “penétrome”). É o noso centro escondido,  inaprensible, nin pola nosa razón nin pola de ninguén; só o Espírito de Deus pode sondalo e coñecelo. É o lugar da decisión, no máis profundo das nosas tendencias psíquicas. É o lugar da verdade, alí onde eliximos entre a vida e a morte. É o lugar do encontro, xa que a imaxe de Deus, vivimos en relación: é o lugar da Alianza.

 

Como rezar a novena a  san Xoán de  Louredo

En rápida ollada, comprobamos como a devoción a  san Xoán  bautista vén de lonxe e que a oración consiste nunha relación cordial e confiada entre Deus e o crente, aínda que teremos que engadir unha dimensión máis: que a oración se abre aos fieis que se reúnen e non só é un acto persoal, íntimo, senón social, comunitario. Así, pode ser que recemos a novena sós ou en compañía. Vexamos, de modo sinxelo, como se reza a novena a  san Xoán de  Louredo.

Iníciase co tradicional: No Nome do Pai…

Tras uns segundos en silencio, iníciase a oración para todos os días:  Gloriosísimo  san Juan  bautista, precursor de mi Señor Jesucristo, lucero hermoso del mejor Sol,...

Outro instante en silencio e elíxese a oración propia de cada día, recitándoa con calma.

Ao acabar, un momento para meditar ou lembrar o recitado e pásase ao momento da petición, que adoita seguirse de tres Pai Noso,  Avemaría e Gloria. Se non fixeron máis cambios, na parroquia de  san Xoán de  Louredo, celébrase Misa antes da novena, así que só se réza un Pai Noso.

Termínase coa oración final para todos os días: Santísimo y  humildísimo señor  san Juan  bautista, que siendo tanta vuestra santidad que ocupáis un lugar muy distinguido en la Gloria…

O himno a  san Xoán pódese cantar ou recitar tras esta oración.

Hai que ter en conta que a novena a  san Xoán ten algunhas pasaxes un tanto  enrevesadas, expresións  grandilocuentes e moita, moita, oración de petición. Todo iso é froito doutras épocas e expresións, pero podemos rescatar  preciosamente a mensaxe: a grandeza do santo, a toma de conciencia da  pequenez do  orante, a confianza na unión entre oración-fe-acción, a grandeza dun mesmo que sintoniza coa santidade de Juan,...

 

Fotos comentadas para este cuarto día de novena

Don José Ramón Villar, administrador parroquial de Louredo, atendeu a miña petición e envíanos estas dúas fotos, realizadas onte, para que vexamos a zona do presbiterio e teñamos un primeiro plano da imaxe de  san Xoán.

Os altares foron realizados, nas primeiras decenas do s. XX, polo artista  arnoiés José Benito, O Chollo, quizais no seu taller próximo ao río  Arnoya, na zona de O Inquiau.

E a imaxe din que a trouxeron da vella capela, anterior igrexa de  Louredo. É a que sae en procesión o día da festa e a súa factura é sinxela, así como os seus materiais constituíntes.

Como non, non pode faltar a oración propia de hoxe, que tomamos da fotocopia da novena que se usa en  Louredo, engadindo unha imaxe do patrón.

Rezo propio do cuarto día da novena a  san Juan  bautista, que se reza en  Louredo. Acompaña ao texto a imaxe poderosa do patrón, colocada no centro do altar maior, confeccionado por don José Benito, o Chollo.

A imaxe corresponde ao  san Xoán do altar maior da igrexa parroquial. Unha imaxe traída desde Ourense por varios homes, entre os que se contou o meu defunto avó Manuel. Non sei como a transportarían, pero os camiños de entón non eran nada bos. A prensa das primeiras décadas do século pasado debúxannos unha paisaxe abatida en canto ás comunicacións deste lado da provincia. Tanto polo lado de Cortegada como polo de  Remuíño, Arnoia. Malas ou inexistentes estradas, paso de ríos en barca, por falta de pontes, e un exercicio mínimo das forzas políticas en orde a solucionalo.

Sobre a novena cóntoche un pouco máis en  https://delouredo.blogspot.com/2017/01/pena-de-novena.html