Claustroman comparte a súa experiencia dun día no FKM 2016.

Con moita interese e emoción por coñecer o FKM alá fomos eu, Félix e Ami. Como bo amante do cinema e ter unha pequena experiencia no mundo das curtametraxes non podía deixar pasar esta oportunidade.

Chegamos ao Fórum, fantástico lugar situado nun marco incomparable e a 200 metros dunha estraña ponte/túnel que faría as delicias para unha boa toma nocturna e con néboa. Presentámonos con 10 minutos de antelación ao acto e alí xa había unha considerable cantidade de xente xove facendo cola. Moi amablemente, varios membros da organización comunicáronnos que estaba o aforo reservado por estudantes pero que poderiamos asistir  de pé á Mesa Cadrada, eu díxenme son cousas do directo e imos gozalo da mellor maneira posible apoiados na parede.

O tema en cuestión era H.G. Wells e S. Lem. Encantoume a forma de tratar o tema, dando un repaso ás novelas e as súas versións cinematográficas que coñecía de marabilla e fíxome graza a valoración que fixo o primeiro poñente coa que estou de acordo, sobre “Os pasaxeiros do tempo” na que participan o propio Wells e Jack o destripador no San Francisco de 1979, dándolle máis efectivismo.

Outro poñente destacou a influencia da arquitectura no cinema, destacando que posiblemente Hong Kong sería o fiel reflexo en “Blade Runner” e por último a discrepancia entre as dúas versións de “Solaris” na que gaña a 1ª versión en todos os aspectos pois na 2ª un gran actor non é suficiente para realizar unha película aceptable.

Por certo, a cada pouco, había que saír ao exterior da sala debido á ausencia de osíxeno, nalgúns momentos custaba respirar ao estar o aforamento completo. No exterior, o público asistente aproveitaba para usar a wifi gratuíta e estirar un pouco as pernas.

Pola tarde dirixímonos ao CGAI e gozamos de 2 marabillosas obras, o curto “Aciaga suicidius interruptus” e a película “A valija de Benavídez”.

A primeira foi moi divertida e tratábase dunha muller que tenta suicidarse pero aparece alguén que llo impedirá, cousas do directo como adoito dicir. Alí estaba a actriz Carmen Ruiz participante no curto e non me atrevín  a pedirlle o seu autográfo con tanta xente. É unha historia bonita, sinxela, divertida e tráxica á vez que podería pasarlle a calquera e en calquera momento.

A segunda é unha película estraña, bastante desconcertante que segundo avanza píllaselle o truco. Benavídez é un profesor de plástica que unha noite discute coa súa muller e leva a súa valixa xunto ao seu psiquiatra ao que lle pide axuda que tamén é un coleccionista de arte e especulador, toda unha xoia!!! Logo queda na casa do psiquiatra e alí descobre un estraño e lucrativo misterio, trátase dunha residencia de artistas que colaboran nun tratamento alternativo preparado para aumentar a súa creatividade e despois vender as súas obras, que listos!!!!

Benavídez quere regresar ao seu fogar como sexa pero é imposible, o psiquiatra necesítao e por iso somételle a unha terapia radical e tentando escapar, recupera fases da súa vida, a súa curiosa relación co seu pai, (un artista consagrado) e a súa muller para atoparse ao final cunha sorpresa que cambiará totalmente o seu destino e existencia vital.

E despois o momento máis emocionante e importante para min, a hora da votacións, é o acto máis lindo, sincero e poderoso que temos tódolos asistentes, decidir segundo o noso sabio criterio a valoración adecuada de cada obra gozada e visualizada.

Por certo, felicidades  aos membros de “A valija de Benavídez” premio á mellor BSO no FKM Festival Fantástico da Coruña!!!

E aquí termina o meu fiel reflexo do vivido e gozado no FKM.

Moitas grazas aos organizadores por unha actividade tan linda, necesaria e alternativa, teredes moitos anos de vida, seino e grazas de novo a Félix e Ami por un día inesquecible coa vosa grata compañía.