... tempo alegre.
É o que din os maiores, referido ó inverno, cos seus cambiantes ceos.
Sen ir máis lonxe, fixeime nesas apariencias dun día para outro e vaia
se non se notan. Tamén ti o podes facer, asomándote simplente á ventá.
Pero o mellor é baixar á rúa e formar parte desa paisaxe que embriaga e
fala.
A beleza pide o esforzo de abrir os ollos e o corazón: ad-mirar-se.
As fotos que che comparto son sacadas dende a cociña e sacadas a pé de
rúa, en Ourense. Porque non hai que ir moi lonxe senón empezar polo que
alcanzas ca man e a vista.
No hay comentarios:
Publicar un comentario